Auteur: Helena Elshout

Bamama. Mama in het meervoud. Wat geef je als moeder mee aan je kind – en hoeveel keuze heb je daarin? Moederschap als erfenis. Van grond en goederen. Van roerend en onroerend. Van pijn. Privileges. Littekens. Lange benen. Grote voeten. Zand tussen tenen en tanden. Een witte huid. Blinde vlekken. Duizelingen. Genen. Met geld en diepvriezers en witte jassen worden mutaties om de tuin geleid. Een toekomst hertekend. Maar wat met de andere erfenissen? Hoe kan je die in kaart brengen, uitselecteren, testen, transformeren? De verhalen. De vragen. Over voelers. Vluchters. Drinkers. Over een koloniale hoed en een pistool onder het tafelkleed. Over een afscheid in de nacht en een bruin meisje verstopt in een jeep. Over dampende schotels moambe. Het verbrokkelende verleden laat sporen na. In een gebroken stem. In blinkende ogen. In het optrekken van een kous. In de flirtende vleugels van een engelbewaarder. In een notenboom en een lied over een geconstipeerde vogel. Hoe kan je een nieuw verhaal schrijven met geërfde woorden?

Voor ik zelf een kind op de wereld zet, wil ik woelen in de aarde tussen de wortels. De aarde waarop mijn oma haar eerste twee kinderen baarde: mijn vader en mijn lievelingstante. De aarde van de oude provincie Bandundu waar mijn grootvader assistent-gewestbeheerder was van 1956 tot 1960. Op 19 juni stapte ik samen met Arnout op Congolese bodem. De vlucht zit helemaal vol, families met kinderen en zakenmensen, de sfeer zit goed. Naast mij zit een Frans-Congolese predikant die ons op het hart drukt dat we dringend moeten investeren in Congo. Dat de politiek niet werkt in Congo maar dat de zaken marcheren als geen ander. Dat de Chinezen grof geld aan het verdienen zijn en waar de Belgen blijven, we hebben toch meer gemeen met jullie. Hij is volledig hees, neemt de hele tijd mijn arm vast en komt heel dicht bij mijn gezicht. Als hij begint over het waardeverval in het Westen omdat we homoseksualiteit en andere zonden hebben toegelaten, moet ik plots heel dringend naar het toilet. Er wordt hartstochtelijk gebeden en gretig geapplaudisseerd bij de zachte landing. We stappen buiten en de warmte omarmt me. Eindelijk.